Z roku na rok rośnie liczba pacjentów, którzy borykają się z cukrzycą i nadciśnieniem. Co gorsze, oba te schorzenia często występują jednocześnie. Warto wiedzieć, że nadciśnienie tętnicze pojawia się częściej razem z cukrzycą niż osobno. Zwykle wynika to z insulinooporności, a następnie hiperinsulinemii. Jeśli w krwiobiegu znajdują się zbyt duże stężenie glukozy, to następuje wzmożone pobudzenie układu współczulnego. Powoduje to między innymi wzrost ciśnienia tętniczego. Bardzo często jest ono diagnozowane jeszcze przed rozpoznaniem cukrzycy ( czyli nieprawidłowa tolerancja glukozy). Warto od razu zaznaczyć, że nie powinno się bagatelizować gdy mamy wysokie ciśnienie tętnicze, szczególnie gdy mamy objawy cukrzycy. Grozi to wystąpieniem szeregu poważnych skutków ubocznych. Trzeba liczyć się z uszkodzeniami narządów wewnętrznych, przede wszystkim serca i nerek. Pojawiają się także rozmaite powikłania sercowo-naczyniowe. W rezultacie może dojść do zawału serca i udaru mózgu. Wczesne rozpoczęcie leczenia nadciśnienia tętniczego u osób cukrzycą jest kluczowe. Pacjent będzie wobec tego musiał przyjmować leki hipotensyjne i przeciwcukrzycowe. Czasem podaje się także dodatkowe preparaty, leki doustne.
Jeśli zauważymy, że w naszym organizmie coś się dzieje, należy zrobić badania krwi. Warto od razu zaznaczyć, że cukrzyca jest schorzeniem postępującym niezwykle szybko, dlatego bardzo ważna jest pierwsza wizyta i konsultacja u diabetologa, gdy zaobserwujemy u siebie niepokojące zmiany. Jak rozpoznać cukrzycę? W cukrzycy następuje nieprawidłowa glikemia. Przy cukrzycy problemem jest nadmierny apetyt. Choremu na cukrzycę towarzyszy wzmożone pragnienie i ciągłe uczucie głodu przy jednoczesnym braku energii. Problem pojawia się nawet chwilę po zjedzeniu. Jeśli nagle z niewiadomego powodu nastąpi zmniejszenie masy ciała, to również może świadczyć to o rozwoju cukrzycy. Oczywiście z czasem wszystko się zmienia i masa ciała rośnie i prowadzi do otyłości. Cukrzyca i otyłość to częste połączenie. Odnotować można również wzmożone wypadanie włosów, problemy z paznokciami. Pojawiają się także wahania nastroju, niestabilność emocjonalna, uczucie podenerwowania. Mogą wystąpić zaburzenia widzenia, smaku, erekcji.
Lekarz który prowadzi leczenie nadciśnienia tętniczego to hipertensjolog. Nadciśnienie tętnicze to problem, którego nie można bagatelizować. Warto zauważyć, że z nadmiernym ciśnieniem może być powiązane wiele innych schorzeń i dolegliwości, w tym:
– zawroty głowy,
– duszności,
– nieustępujące, pulsujące bóle głowy,
– bóle okolic klatki piersiowej,
-kołatanie serca
– częste krwotoki z nosa itd.
Przeczytaj: Objawy wskazujące na cukrzycę
Co warto wiedzieć na temat nadciśnienia tętniczego, które często towarzyszy pacjentom z cukrzycą?
Jako że w przypadku cukrzyków we krwi znajdują się spore ilości glukozy, to ma to negatywny wpływ na kondycję ścian naczyń krwionośnych. Następuje ich sztywnienie, to z kolei skutkuje utrudnionym przepływem krwi przez serce. Wszystko to prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego. Kolejnym problemem jest otyłość, z którą często borykają się osoby ze zdiagnozowaną cukrzycą. Następują zaburzenia hormonalne i zwiększenie ciśnienia krwi, kołatanie serca. Łatwo wobec tego wywnioskować, że istnieje bardzo duże ryzyko zachorowania na nadciśnienie tętnicze przy cukrzycy. Jeśli chory chce uniknąć poważnych konsekwencji, w tym niewydolności nerek, to powinien leczyć nadciśnienie tętnicze. Przeciwdziałanie podwyższonemu ciśnieniu pozwala przeciwdziałać skutecznie wystąpieniu szeregu niekorzystnych zmian. Obecnie bardzo rzadko leczenie nadciśnienia odbywa się przy wykorzystaniu wyłącznie jednego leku. Najczęściej łączy się różne preparaty, co najmniej dwa. Wynika to z tego, mają one odmienne działanie. Mogą przykładowo rozszerzać naczynia krwionośne, działać moczopędnie. Specjalistą zajmującym się leczeniem nadciśnienia tętniczego jest hipertensjolog, dlatego właśnie do niego warto się udać.
U osób starszych, z otyłością czy przewlekle chorych jest większe prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze. Również większe ryzyko zachorowalności jest u osób, które nie prowadzą aktywności fizycznej, nie rzuciły palenia papierosów, mimo że lekarz wydał takie zalecenie. U osób chorych na cukrzycę ważna jest kontrola poziomu cukru i zapisy w dzienniczku samokontroli.